İki damla su, derin bir pınar oldu

   Sonsuzda açan güle bahçeler dar oldu

   Bir ışıklı rüzgar esti sükutun denizinden

   Varken yok olan, yokken var oldu

   ALTIN KAPI

   Sesini mehtabın sudaki aksinde duydum

   Güllerdeki hayaline ellerimle dokundum

   Sonsuzluğa açılan o altın kapıyı

   Ben seni, her lahza sevmekle buldum