Çiçeğin gonca hali gibi tüm saf ve temizliği ile güneşini bekleyen gülün sabrına inat, en değerli beklenenin değerini bilmektir aşk. Ressamının, resimlerinden en güzelini seçmenin verdiği zorluğun değerindedir değer. Siz hiç,  gün boyu  susuz kaldığında, suyun kalitesine dikkat ederek içip içmemeye karar vereni gördünüz mü?  Akıllı insan, düşündüklerinin dışında hiç düşünmediği bir düşünceyi mi eyleme koyar yoksa..?  Kafanızı karıştırdım değil mi? Hadi şimdi biraz başkaları gibi düşünelim.

Kimi insan toplumda ki değer yargısı veya dinin esas kabulleri açısından kabul görmeyen bir konuyu öyle güzel anlatır ki ve hatta doğru olmasa da büyük  destek bulabilmektedir. İnsan çok karmaşık bir varlık aslında. Hani derler ya, o adamı ben çözdüm, veya   filan  kadının iyi tanıyorum gibi sözlerin gerçekle hiçbir alakası yoktur. Kaldı ki kadını tanımak imkansız derecesinde zordur. Ben olayın, insanın milyarlarca hücre ve milyarlarca şifrelenmiş protein zincirinin her insanı diğerinden ayıran, hem farklı hem de çok karmaşık bir organizma ile açıklamak isterim. Bu kadar karmaşık ve  şifrelerinin asla çözülemediği biyolojik yapının bir insan tarafından çözülmesinin imkansız olduğunu düşünürüm.

İnanılmaz ama gerçek minvalinde olayları yapanda insan, bu ne ya, insan bunu da mı yapar dediklerimizde insan. Birde, ben asla onun yaptığını yapmam diyen insanın kafasını hep meşgul eden konunun o iş olduğu ve aslında kendisinde yapmak istediğini düşünen de insan.

İnsanlar arasında en çok duyduğumuz etik olduğunu zannettiğimiz bir  yalan da, “içi dışı bir olan insan çok değerli”  sözüdür. Her insanın en az iki ve çok yönlü insanların ikiden fazla kişiliği vardır. Burada ki kişilik lafına takılıp, olur mu öyle şey canım deyip durduğunuzu duyar gibiyim. Hemen deneyelim isterseniz. Kendinize sorun önce, başkasını tanımayı boş verin. Sizin her şeyinizi herkes değil, sizden başka bir kişi bile biliyor mu? Neymiş efendim, demek ki sizi tam olarak bilen tek Allah tır. Yok, canını feda edeceğiniz sevgiliniz mi, dünyayı ayağına sereceğiniz eşiniz mi, en kadim dost bildikleriniz mi, tabii ki hayır. Hiç kimse size asla sizin bildiklerinizden daha yakın olmayacaktır. Bu açıdan kimse kimseyi tanıyamaz ve çözemez. Sır, kişinin kendisi için kullanılan bir söz değil midir? Çünkü sır bir insandan başka bir insana geçtiğinde yukarıda açıklamaya çalıştığım ikinci bir büyük karmaşık biyolojik yapının eline geçmiş olur ki o artık sır değildir.

Bırakalım insanlar insanları çözmesinler, her şeyini de bilmesinler, bilince yardımcı mı oluyor zannediyorsunuz? Pek tabii dir ki, sahte bir yardımcılık oyunundan sonra asıl, magazin hafızasına atacağı yeni bir dedikodusu olmuş oluyor. En yakın zamanda, en yakını tarafından ve hiç şüphesiz en çok yardım ettiği kişilerce, en  kapalı sır artık sohbetlerde ya alıntı şeklinde, yada apaçık  adres gösterilerek sözüm ona başkalarına ders diye anlatılacaktır.

Kimseyi tam tanımak gibi üzerinize vazife olmayan işlere kalkışmadan, asgariden bir insanın yapması gereken sorumluluklarınıza çaba göstermeye ne dersiniz?