Pusulasını kaybetmiş bir evrende varlığını idame etmeye çalışmak ne zor meziyet… Katiller hırsızlar, yalancılar, ikiyüzlülerle aynı havayı solumak… Akıp geçen zaman içerisinde, her nefes alış verişimizde ölüme yaklaştığımızı bile bile şirazesi kaymış bu dünyada niçin yaşıyoruz?  Bu soruyu hepimiz kendimize genelde yapacağımız işler üst üste geldiği, sıkıldığımız anlarda anlamsızca etrafımıza bakınarak sormuşuzdur.  Fakat bu soruyu ontolojik veçhesinden ele alarak değerlendirmeliyiz.

İyilerin kazanmadığı dünyada iyi olarak var olmaya çalışmak çetrefilli matematik problemine benziyor aslında.  Düşünceli, nazik, dürüst, insanlara faydalı, yardımsever… olmalısın. Çünkü bu vasıflar senin insan olarak nitelendirilmeni sağlayan olgulardır. Fakat yukarda saydığım özelliklere sahip olduğunda mükemmel dünya hayatı yaşayacağının beklentisi içine girme, aksine Goethe’nin dediği gibi ‘’Dünya hassas kalpler için cehennem gibidir.’’

 Her şeyin zıddıyla kaim olduğu, iyilerin kazanmayacağı, zalimlerin at koşturacağı, sevdalarımızın, nefretlerimizin, acılarımızın yarım kaldığı bu dünya eksik yetersiz… Peki, biz bu dünyada niçin yaşayacağız?  Ötelere gözümüzü dikerek, bu dünyanın geçiciliğini aklımızda bulundurarak, yarım kalan acılarımıza ötelerde merhem sürüleceğine inanarak, zalimlere hak ettikleri cezanın verileceğini bilerek, Allah’ın azametinin her şeyi kuşattığı ve O’nun her şeye muktedir olduğunu düşünerek,  O’nun varlığında kendi benliğimizi bularak, cennet cehennem hesabı yapmadan dünyaya gönderilme amacımızın bilincinde olarak yaşayacağız.

  Sadece bu dünyaya gözlerini diken, bu dünyada yaşamımızı idame etmemiz için gerekli olan araçları ( para, mal, mülk,…) amaç edinen  insanlar nasıl mutlu olmayı başarıyorlar acaba   bunu hep merak etmişimdir.  Tahminim o ki kendileriyle baş başa kaldıkları vakit korkunç girdap içerisinde kendilerini kaybediyorlar. Bundan ötürü yalnız kalmamaya özen gösterip an doldurmaya çalışarak etraflarında ruhsuz kalabalık oluşturuyorlar.

Velhasıl;

Bu dünya içerisindeki araçlarımızı amaç edinmeden gözlerimizi ötelere dikerek yaşamımızı idame etmek duasıyla…