Gitmez dediğimiz, bitmez dediğimiz ne varsa, gitti ve bitti. Tıpkı umudumuz gibi. Verilen sözler, ben senin hep yanındayım seni hiç bırakmayacağım gibi polim kelimeler. Yalandan seviyorumlar. Sahte gülüşler. Sahte duygular ve sahte insanlar. Elinize ne geçti söyler misiniz? Kurmuşsunuz kendinize bir “yalancılık oyunu” insanları kandırıp duruyorsunuz. Nerede sizin insanlığınız? Nerede sizin vicdanınız? Elinize ne geçti peki ? Bir insanı kandırmakla, duygularıyla oynamakla elinize ne geçti söylesenize. Susmayın. Hadi bir cevap bekliyoruz sizden tüm insanlık adına. Bir insanı kandırarak, umudunu çalarak ne elde ettiniz. Ne kazandınız. Herşeyi sattınız. Duygularınızı, gülüşlerinizi, insanlığınızı. Ya herşeyi anlarımda karakterinizi üç kuruşa satmanızı anlayamıyorum. Bu kadar beklemiyordum. Bir insanın bu kadar kötü olabileceğini tahmin etmemiştim. 

Herşeyi affederim de siz yalancıları affedemem. Herkese hakkımı helal ederim de size etmem. 

Herşeyi unuturum da insanları kandırmanızı asla unutmam. 

Ve bu hayatta hiç gitmeyen ve sevgisi hiç bitmeyen tek kişi ANNEDİR…