Nikos Kazancakis’in Zorba’sından… | BCA Times




  ÖNE ÇIKAN HABERLER

Nikos Kazancakis’in Zorba’sından…
Eklenme Tarihi: 22 Eylül 2017, Cuma 23:08 - Son Güncelleme: 22 Eylül 2017 Cuma, 23:08
Font1 Font2 Font3 Font4



Nikos Kazancakis’in Zorba’sından…
İnsanın sevdiği insanlardan geç ayrılması zehirdir!


''Ä°nsanın yüreÄŸi, kesinlikle içi kanla dolu, üstü kapalı bir çukurdur ve açıldığı zaman hep, çevremizde toplanıp havayı karartan, avutulması olanaksız bütün susamış gölgeler, içip canlanmak için ona koÅŸarlar. YüreÄŸimizin kanını içmek için koÅŸarlar, çünkü baÅŸka bir canlanma yolu olmadığını bilirler. Bugün de, hepsinin önünde, kocaman adımlarıyla öbür gölgeleri aralayarak zorba koÅŸuyor, çünkü bugün dinsel ayinin kendisi için yapıldığını bilmektedir…''
 

''Ä°nsanın sevdiÄŸi insanlardan geç ayrılması zehirdir! insanın, bıçakla keser gibi, kendisi için doÄŸal bir iklim olan ıssızlıkta yine yapayalnız kalması daha iyi. Fakat o yaÄŸmurlu ÅŸafakta ben dostumdan ayrılamıyordum (bunun nedenini sonradan ve içim yanarak çok geç anladım). Onunla birlikte vapura binmiÅŸ, kamarasında, saçılmış valizlerinin arasında oturmuÅŸtum.''
 

''Sessizce el sıkıştık, parmaklarımız hasretle birleÅŸti, sonra birden ayrıldılar…Sanki kovalıyorlarmış gibi arkama bakmadan aceleyle kaçtım. başımı çevirerek son kez dostumu göreyim dedim, ama kendimi tuttum. içimden ÅŸöyle demiÅŸtim: 
'Geri dönme! yürü!'
Ä°nsanın ruhu sırf çamurdur; iÅŸlenmiÅŸ, hala kabakıyım doÄŸranmış becerilere sahip, yontulmamış bir çamurdur ve temiz, saÄŸlam olan hiçbir ÅŸeyi fark edemez; eÄŸer yapabilseydi bunu, bu ayrılış ne kadar baÅŸka olurdu!''
 

''Fakat içimde, yine belirli bir acıma vardı; çapraşık metafizik düÅŸüncelerin sonucuna benzer budistçe ve soÄŸuk bir acıma! yalnız insanlara karşı deÄŸil, fakat her ÅŸeyin, hiç'in hayal oyunu olduÄŸuna bakmadan savaÅŸan, aÄŸlayan, uman…bütün dünyaya karşı duyulmuÅŸ bir acıma.''

''Tam ve namuslu düÅŸünceler, sessizlik, ihtiyarlık ve diÅŸsizlik ister. diÅŸsiz olduÄŸun zaman, 'ayıp çocuklar, ısırmayın!' demek kolaydır. Ama otuz diÅŸin olunca…Ä°nsan gençliÄŸinde canavardır, evcilleÅŸmek bilmez canavardır ve insan yer.''
 

'' 'Sır' diye mırıldandı. 'Büyük sır! dünyaya özgürlüÄŸün gelmesi için bu kadar cinayetler ve alçaklıklar mı gerekli yani? Çünkü, oturup sana iÅŸlediÄŸimiz cinayetlerde yaptığımız alçaklıkları saysam tüylerin ürperir. Fakat sonuç ne oldu? Özgürlük! tanrı yıldırımını atıp bizi yakacağına özgürlüÄŸü veriyor? Hiçbir ÅŸey anlamıyorum…''
 

''Bir an için kumsalda durup baktım…Kutsal yalnızlık öldürücü, ama hala göz kamaÅŸtırıcı bir biçimde bir çöl gibi önüme serildi.''


Bu haberlerde ilginizi çekebilir!