Sen yok musun sen?

Her sabah beni kendine aşık ediyorsun…

Uykudan kalktığında

O lavanta kokulu mahmurluğun var ya

Beni mest ediyor…

Koltuktayım; elimde gazete, önümde bir fincan kahve

Yatak odasının kapısı açılıyor birden

Eşikte sen…

Saçların darmadağınık, göğsünün altını kaşıyorsun

Ayaklarin çıplak, kısa geceliğinin omzu düşmüş

Kollarimi açıp „ Gel.. „ dediğimde

Bebek gibi büzülüyorsun kucağıma

Başının sıcaklığı yanağımda

Kirpiklerinde hala gördüğün rüyaların

Gökkuşağı renkleri…

Yanağını öpüp

„ Uykudan kalktığında ne kadar tatlı olduğunun farkında mısın? „

diye kulağına fısıldadığımda

Gözlerin kapalı, yarı uykulu

Bana daha da sokularak „ Hııı… „ deyişin.

Sen yok musun sen.

Her sabah beni kendine aşık ediyorsun…