ÖNE ÇIKAN HABERLER |
Karanlık korkutucudur. Korku yazmanın “tonlarında” zifiri gölgeler yer alır ve yazarken korku için karanlığa güvenmek yanlış deÄŸildir. Gerçi insanlar (yazdıkları esnada) bunu unutsa da ses, koku, iÅŸitme ve hissetme korku yazarken yolunuzun üzerinde sinsice beklemektedir. Yazmaya karanlığın ortasında tek başına dikilmekte olan bir evi anlatarak baÅŸlanmaz, yazarken aynı ev farklı korku duyularını harekete geçirecek tasvirlerle yeniden yazılmalıdır.
Hikayeyi karakterin görüÅŸ açısına, birinci tekil ÅŸahsa göre deÄŸil üçüncü ağızdan anlatın. Karakterin karanlıkta sadece metalik bir tıkırtı sesi iÅŸitmesini yazın. “Korku yazmak” okuyucuya kendisini savunmasız hissettirecek (yani kendisini özdeÅŸleÅŸtirecek) bir karakter yaratmakla ilgilidir.
“Çın! Çın! Çın! Bir gürültü. Bakıyor ama hiçbir ÅŸey göremiyor. Çınlama hem her yerden hem hiçbir yerden geliyor. Her yönden. Burnuna ıslak çimento kokusu çarpıyor. SoÄŸuk bir ÅŸeyler hissediyor ama ne? Beton ya da betonun hemen altındaki zımpara? Çın! Çın! Çın! Ses yakınında bir yerde takırdıyor, zincir ÅŸakırtısı olabilir mi?” (Bu ÅŸekilde detaylı anlatım okuyucuya tesir edecektir.)
(Ancak) “Zincirlere baÄŸlı bir hayalet gördü. Deponun karanlığına bir hayaletle tek başına bırakılmıştı.”(ÅŸeklinde okuyucuya hiçbir duyguyu aktarmayan) bir korku hikâyesi de yazılabilir. Korkulan ÅŸeyi (canavar, katil vb.) detaylı bir ÅŸekilde de aktarabilirsiniz ancak korkunun duyular üzerinden tasviri daha etkilidir.
Korku yazarken sıklıkla kullanılan en önemli araç bilgidir. EÄŸer karakter kendini kovalayanın ne olduÄŸunu biliyorsa, neden kendisini kovaladığını biliyorsa ve nasıl maÄŸlup edilebileceÄŸini biliyorsa korku eÅŸiÄŸi düÅŸüktür. Kasabadaki herkes kendilerine musallat olan ÅŸeyin ne olduÄŸunu ve nerede bulunduÄŸunu biliyorsa o kadar da tehditkâr deÄŸildir. Okuyuculara hitap edebilecek ve korkuyu arttıracak uygun bir anlatıcıyla yazılmalıdır. Kurbanların kendilerini savunmak için neler yapabileceklerine dolaylı yollardan deÄŸinilmelidir. Canavarın veya kötü adamın her zaman üstün ve kahramanı yenebilecek yeteneklere sahip olması gerekmektedir. Korku yazmak tehlikenin türüyle ilgilidir, belirgin bir tehlike söz konusu deÄŸilse korkutucu olmayacaktır. Canavarın zayıf noktalarına dair bilgiler bariz bir ÅŸekilde yazılmamalıdır. Karakter hayatta kalmaya çalışmalıdır. Karakterin ölüm korkusu olmalıdır zira ölüm hayli korkutucudur. Yazarken kahraman ve kötü adamın birbirlerine meydan okumuÅŸ olmalarından [yani bir çatışmadan, çarpışmadan, mücadeleden] emin olunmalıdır.
Gore (ÅŸiddet) türündeki eserlerin bu kadar iÅŸe yarar olmasının nedeni budur. En yaygın korku öldürülmektir, öldürülecek bir karakter görmek karakterin öldürülebileceÄŸi anlamına gelir, beklenmedik bir tehlike ve korku söz konusudur. Basit ancak bir film senaryosu için hayli etkilidir.
Korkuyu arttırmak için yine karakterin görüÅŸ açısından, (görebildiklerinden) ötesini yazın. Canavarı gizleyin. Herhangi birine ÅŸiddetle saldırması ve yakalaması haricinde kimsenin uzunca bir süre canavarı görmesine izin vermeyin. Yazarken kötüye kullanılmadığı sürece (istismar vb.) gore (ÅŸiddet) unsurlarını kullanmak iyidir. Unutmayın ki insanlar da canavar olabilir.
Seri katil, baltalı katil hatta kurtadam ve vampir tipleri yazıyorsanız (canavarlarınız) insan ya da kısmen insan formunda olacaklardır. Kötü adamı iyi adam yapın. Kötü adam kurbanını kandırabilirse daha etkili korku sahneleri yazabilirsiniz. Akıllıca kullanılırsa okuyucunun/izleyicinin dikkati baÅŸka bir yöne çekilebilir. (Bununla birlikte) Yazarken okurun öyküyü tahmin etme çabasını sabote edebilecek yalanlara baÅŸvurulmamalıdır. Ancak eÄŸer gerekliyse sürpriz ve korku faktörünü arttırabilmek adına bazı detaylar ortaya atılarak karakterler ve okuyucu için belirgin hale getirilebilir. Bununla birlikte (hikâye) aktarılırken (doÄŸrudan bilgi verilmemelidir.)
(Korku hikâyesini) birinci aÄŸzından anlatmak daha kolaydır ancak (içeriÄŸe baÄŸlı olarak) diÄŸer anlatım türleri de denenebilir. Okuyucuyu yanıltmak denense bile öyküde gerçek bir iz bırakılmalıdır, bu sayede “korkulu son” mesnetsiz görünmeyecektir. Ä°yi bir hikâye tatmin edici bir metne sahip olmalıdır.
Üçüncü aÄŸzından hikâye yazılırken anlatıcı özellikle karakterin algıları üzerinde durmalıdır. Arabanın arka koltuÄŸunda gizlenen bir katil düÅŸünün. Karakter bu esrarengiz yabancıyı görmese bile izleyici/okuyucu can sıkıcı bir ÅŸekilde dikiz aynasından veya karakterin omzunun üzerinden birinin varlığını fark edebilir. Korku yazarken bu husus okura yol gösterir ve okuyucu bu yolu takip eder.
EÄŸer üç karakterin başından geçen bir seri katil hikâyesi yazıyorsanız, biri anlatıcı diÄŸeri de kurbansa, okuyucu katilin kimliÄŸini hemen tahmin edecektir. (Böyle yaparsanız) hikâyenin korku düzeyini öldürürsünüz. Tabii ki hikâyenin sonuna dördüncü bir karakter ekleyebilirsiniz ancak bu bir korku hikâyesi için vurucu bir son olmayacaktır. Rastlantılar bir hikâyenin inandırıcılığını esnetir. Korku yazdığınızda eÄŸer okuyucu anlatılana tamamen inanırsa (yani kendisini kaptırırsa) korkuyu da sonuna kadar hissedecektir. Bu nedenle korku yazarken bilhassa sıradan insanların (kolay kolay) temas edemeyeceÄŸi unsurları iÅŸlemek (lanetler, hayaletler, kurtadamlar vb.) son derece zordur. Pek çok korku hikâyesi insanların en büyük korkuları olan “görünmeyenin korkusu” hakkındadır. Hikâye popularize edilmelidir. Romantik bir hikâye yazmışsanız iki “aÅŸk kuÅŸunun” 100 sayfa boyunca dünyayı unutup birbirlerine odaklanmasını iÅŸleyebilirsiniz. Okuyucuyu “yanlış bilgilendirme”ye sevk etmek için “korkunun kurbanları” aÅŸağı yukarı yirmi kiÅŸiden oluÅŸmalı ve katilin kimliÄŸi için herhangi birini seçmek (okur için) oldukça zor olmalıdır. Aynı ÅŸekilde yazdığınız hikayeyi okuyucunun sorgulamasını saÄŸlayın. Korku dozunu arttırmak amacıyla kasti yapmadığınız sürece çok açık, aleni (kolayca tahmin edilebilir) ÅŸeyler yazmayın.
Korku yazarken, olay örgüsünün (entrikanın vb.) devam edebilmesi için [öykünün akıcılığı yahut kurgu icabı dâhil edilebilecek espriler haricinde] karakter esprili biri olmamalıdır, (okuyucu tarafından) hemen kavranabilecek, sihirli, genel geçer ipuçları bulunmayan dengeli bir kiÅŸi olmalıdır. Yazarken ucuz korku ya da gerilim oluÅŸturmamak için karakterinizin algısı veya zekâsı dışında herhangi bir hileye baÅŸvurmayın. Okuyucuya karakter hakkında daha fazla bilgi verme hilesine baÅŸvurursanız bu okuyucu için gerilim ve korku hissi oluÅŸturmanızda yardımcı olur. Bu iÅŸe yarar (bir metottur) ancak dehÅŸet seviyesini arttırmanın baÅŸka yolları da vardır. Korku yazarken rastlantılar peyda olmamalıdır, okuyucuların ve karakterlerin etrafında her göz tarafından fark edilmeyecek ipuçları bırakılmalıdır. En iyi örnek, bir korku hikâyesi olmamasına raÄŸmen (hem film hem kitap olarak) Fight Club’dır. EÄŸer görmediyseniz spoiler vermek istemem ancak okuyucuların anlatıcıdan bihaber, altı çizilmeksizin resmedilmiÅŸ yazma ipuçları barındıran bir sanat ÅŸaheseridir.
Tekrar belirtilmelidir ki korku yazarken inandırıcı olunmalıdır. Olay örneklerini [yani yaÅŸandığı iddia edilen hadiseleri yahut adli vakaları] incelemek öykünüzü tasarlamakla yakından ilgilidir. Perili ev teması üzerine bir korku hikâyesi yazacaksanız birinci ağızdan hayalet hikâyelerine [memoratlar-folklor derlemeleri, ÅŸehir efsaneleri vb.] göz atmanız gerekir. EÄŸer cin, peri musallatı hakkında yazıyorsanız dini literatüre bakmanız gerekmektedir. AraÅŸtırın ve korku kategorisinde yazılmış diÄŸer eserlerden (romanlar, öykü seçkileri vb.) uzak kalmamaya gayret gösterin. Konulara (kurgusu müsaitse) bilimsel bir bakış açısıyla yaklaşın. Yazmadan önce gerçekleri ya da genel kabul görmüÅŸ inançları bildiÄŸinizden emin olun. Ayrıca korku yazanlar tarafından genellikle kullanılan ve istismar edilen olay örgülerini (kliÅŸeleri) bilin ve korku yazarken mümkün mertebe bunlardan kaçının. Böylece korku yazarken yeni ve beklenmedik dehÅŸetler için iÅŸlenmemiÅŸ olay örgüleri bulmanız kolaylaÅŸacaktır.
Korku yazarken (öldürebilme) yetisi geniÅŸ yer kaplar. Ancak önemli olan korku yazarken hikâyede bir yaÅŸamın olmasına (dikkat etmektedir). Basmakalıp (bir ÅŸekilde) tribünlerin arkasında içen, ardından kurtadam tarafından yenen liseli kız ve erkek karakterler yaratmayın. Yazdığınız zaman bu kalıbı kullanabilirsiniz ama iyi korku yazmak karakterleri çeÅŸitlendirebilmekten geçer, bu nedenle onlara belirli özellikler ve tuhaflıklar vermelisiniz. Kurbanları yazarken okuyucu kitlesinin (kafasındaki) genel karakter tiplerine güvenmeyin, çünkü yazarken karakterleri yabancı gibi hissettirir. Okuyucunun anlatıcı/karakter için bir ÅŸeyler hissetmesi gerekmektedir. Yazarken korkuyu “tam kalbinden vurabilmek” için kurbanlarını parçalayıp iÄŸrenç ÅŸeyler yemiÅŸ bir yabancıdan daha fazlası olmalıdır. Kutudaki hayalet Bill tarafından kaçırılan Stacy hakkında yazdığınızda, okuyucu kendi evindeki kızıyla veya karakteri doÄŸrudan kendisiyle özdeÅŸleÅŸtirdiyse, gözleri önünde öleceÄŸi için endiÅŸe duymalıdır, o zaman (olabilecek dehÅŸeti) gözlerinde canlandırırlar. Korkuyu hissederler çünkü ölümden korkarlar, bu yüzden hayatın içinden karakterler yazarsanız okuyucunun da ölebileceÄŸini hissettirebilirsiniz. YaÅŸayan (canlı, hayatın içinden) karakterler yazın. Yazınızda ölüm tehdidi yoksa korku eÅŸiÄŸi düÅŸüktür.
Hikâyenin kısa ve deÄŸiÅŸken olması yazmanın, özellikle korku yazmanın anahtarıdır. Elbette çoÄŸu kez olaylar o an oluyor gibi yazılır. Bir kovalamaca sahnesi yazarken her cümlede buyurgan kelimeler kullanmayın çünkü korku çoÄŸunlukla anlıktır. Bütün korku hikâyesi boyunca gereÄŸinden fazla hararetli cümle de kullanmayın çünkü cümle etkisini boÅŸa harcayacak ve okuyucuyu kaybedecektir. Korku yazmanın anahtarı soÄŸukkanlılıktır. Herhangi bir ÅŸeyde aşırıya kaçma okuyucuyu caydıracak ve korkudan uzaklaÅŸtıracaktır. Asgari tehdit içeren normal olaylar hakkında yazarken kendinize virgül ve uzun cümleler kullanma imkânı tanıyın. Böylece ani geliÅŸmeleri keskin cümlelerle yazdığınızda, yani korku etkisi baÅŸlarda okuyucu tarafından açıkça görülmezken etkilidir. Bu görünmeyen (fark edilmeyen) korkudur.
Korku yazarken okuyan herkesin çılgınca hissetmesini saÄŸlayın. Ä°tiraf ediyorum ki iyi bir örnek deÄŸil ama anlatıcının hızlı bir ÅŸekilde nefes alıp vererek hikâyeyi aktardığını hayal edin. Her duyguyu aktarabilmek için bu ÅŸekilde yazın. DehÅŸete düÅŸmüÅŸ bir kadının hızla nefes alıp vermesi misali yazın.
Korku yazmak için bilinmeyeni yazın. Gerilim ve empati bir korku hikayesinin anahtarıdır. Korku yazmada baÅŸarılar! Åžimdi gidin ve birkaç kiÅŸiyi ürkütün.