ÖNE ÇIKAN HABERLER |
Nazım Hikmetin kısa hayat hikayesi ;
1- Çocukluk arkadaşım, ilk aÅŸkım nüzhet'le moskova'da evlendim.
Ailesi razı gelmedi. 2 yıl sonra ayrıldık.
Annemden sonra beni terk eden tek ve son kadındı.
Yaşamımın kalanında bir daha terkedilen olmadım.
2- Ardından ilk mahpusluk, afla gelen özgürlük ve kadıköy'deki dost sohbetlerinde karşılaÅŸtığım;
Kız kardeÅŸimin arkadaşı, kızıl saçlı piraye.
"101 yıla mahkum olsan, arkandayım" diyen karım.
Daima iyi ÅŸeyler düÅŸünen mahpus karısı.
3- Hapiste ziyaretime gelen dayı kızı münevver'e vuruldum.
Evli ve çocukluydu. Piraye'den saklamadım.
Münevver'i kocası bırakmayınca, piraye'ye mektup yazıp af diledim.
'Gelmezsen intihar ederim' dedim. affetti.
Münevver'den vazgeçmediÄŸimi bile bile.
4- Açlık greviyle gelen hastalık.
Piraye kırgın ama aşık, kalkıp hastaneye geldi.
Çıktığında evine gelebilirsin derken, kapıdan münevver girdi.
"Arkadan bıçaklandın bacım. Hem de ben bıçakladım seni"
Piraye'nin son gidiÅŸiydi.
5- Aftan yararlanıp münevver'le evlendim. Memed'im dünya'ya geldi.
Askere alacak oldular. Ölüm tehditleri…
Yalnız başıma yurtdışına kaçtım.
Galina'yla da burada tanıştım. Doktorum, yoldaşım…
Beni dört kez ölümden, bir kez kgb'den kurtardı.
(ona hiç ÅŸiir yazmadığım halde…)
6- Münevver bir fırsatını bulup, Memed'le VarÅŸova'ya geçti.
Ev tuttuk. Lakin Vera vardı bu kez.
Münevver Memed'i de alıp Fransa'ya yerleÅŸti.
Bir Fransız'la evlendi ve orada yaÅŸadı ölene dek.
7- Vera! ilk görüÅŸte aşık olduÄŸum kadın.
Aradaki 30 yaÅŸa, evliliÄŸine ve çocuÄŸu olmasına raÄŸmen sevdim.
8- Kıskançlık krizleri, telkinler ve baskılar derken Vera nihayet boÅŸanmaya ikna oldu.
Galina'yla 8 yıllık birliktelik de böylece son buldu.
"Saçları saman sarısı, kirpikleri mavi, kırmızı dolgun dudaklarıysa şımarık ve somurtkan" Vera vardı artık.
Seni seviyorum dediğim tek kadın.
9- 1963'ün bir akÅŸamı parkta birlikte yürüdük. Eve gelip erken yattık.
Sabah posta kutusuna bakmak için kapıya gittim.
DönüÅŸüm gecikince vera peÅŸimden gelmiÅŸ. Kendimden geçmiÅŸim.
Yardım ekibi geldiÄŸinde çoktan ölmüÅŸüm.
10- Vera'ya ceketimin cebinde, pasaportumun arkasına yazdığım sekiz dizelik şiirimi
ve yanına iliştirilmiş fotoğrafını bıraktım.
gelsene dedi bana
kalsana dedi bana
gülsene dedi bana
ölsene dedi bana
geldim,
kaldım,
güldüm,
öldüm.
11- Cenazemde Münevver, Galina ve Vera'yı gördüm
ve farkettim ki: “sevdiÄŸim ÅŸehirle, sevdiÄŸim kadınlardan boyuna uzaklaşıyorum"
Hasretle ve rahmetle…