Siz yoksunuz ya şimdi;

Geceleri gözlerim açık, sabahlarım körlükte

Zaman durdu mu, yürüyor mu, döndü mü belirsiz

Yelkovansız saatler ritimsiz, çarkında şaşkın

Güneş ışıksız, ay dolunaysız, ben sizsiz…

Sessiz bağırtılarım içime gömülüyor

Yorgun bacaklarım dermansız, yol bulamıyor

Hasret acı, gurbet uzaklara bakan gözlerde

Yaşam; ne denizde yakamoz, ne dolunayda şiir

Anılara dönüşlerde kaybolmuşum ben

Sizinle giden hayatımı arıyorum…

Şimdilerde, siz yoksunuz ya;

Zamanın sorgusunda suçluyken, kendime yargıcım ben

Ne gündüzüm gün, ne gecem, ışıksız sabahlarda

Ay kıvrılmış, güneş yanmış, gölgeler söğütte küsmüş

İki serçe var sadece, manzaramdaki ağaçta

Bir tual, kara boya, bir kırık fırça

Soyut bir resmin, anlaşılmaz anlamsızlığında

Biraz hüzün, biraz sitem, biraz küskünlük

Hayallerimde unuttuğum kendimi arıyorum…

Yalnızlığım bir kelepçe, özgürlüğüm nafile

Anılar yaşanan mı? Gerçek mi? Benim mi? Bilinmez

Umutlar hayal mi? Hayaller mi umut sorgularımda

Karmaşık duygularımın paradoksunda

Nedenlerini arıyorum, nedensiz yalnızlığımın

Beklemek için zamana ihtiyacım yok artık

Ama ben yine de zamanı arıyorum…

Özlüyorum sizi, sabahımda; ışığımda güneşim

Gecelerin sessizliğinde, uyuyan hayallerim

Rodrigo çalıyor kulağımda ve sesinde sesiniz

Rüzgârın uğultusunda siz, güftesinde ağıtlar

Mutluluk; tarifinde tek hece, kalbimde siz

Hayallerim zamana küskün

Ben anılarımı arıyorum…

Siz yoksunuz ya şimdi;

Yalnızlığımın hikâyesini yazıyorum artık

Cümlelerim virgülsüz, gerçeğim sizde gizli

Romanımın ismi yok, sonu da olmayacak

Yazarımın cismi yok, imzası solmayacak

Zamanın ötesinde zamanlar varsa eğer

Varsa bir kaleminiz, bir de beyaz bir defter

Bir anne yazın bir hikâyede, öyküsü bana benzer

Mürekkepsiz vedalarıma aldırmayın sakın

Ben hala sizleri arıyorum…