Bir koşturmaca bir kaos, adımlar sensiz yürürken

Yorgun göz kapaklarında sabahlar körelirken

Hayatın telaşında yürekler daralırken

Düşündün mü hiç, farkında mısınız?

                  Güneşe en son ne zaman baktınız?

Köy uzak, ev virane, ocak sönüktü belki

Yol uzun, ayak çıplak, taşlar çakıldı sanki

Zordu yaşam, kötüydü insan umarsız!

Durdunuz mu hiç, bir nefes arayışlarda…

Güneşe en son ne zaman baktınız?

Bombalar yağdı durmaksızın çatıların üstüne

Kıyımda üstündü insan, lütuflara riyakâr

Toz dumanlar karıştı gökyüzü mavisine

Dur demenin korkusunda, merhametin yokluğunda

                  Güneşe en son ne zaman baktınız?

Bir yalan, bir kapmaca, paralar şıngır şıngır

Bir kaçış, bir kovalamaca, ezen ezene

Kutsala isyan bilinçsiz kara dillerde

Zalim zulmünde galip, merhamet susarken

                  Güneşe en son ne zaman baktınız?

Medeniyet süs oldu, demokrasi küçüldü

Boncuklu gerdanlar süzüm süzüm süzüldü

Bilim, ilim, felsefe eşarplarda büzüldü

Şekil, şemal arayışta, akıllar küçülürken

                  Güneşe en son ne zaman baktınız?

Biri “ah” dedi, biri “oh” sonra ötekileşti

Biri “gak” dedi, biri “guk” anlamsız farklılaştı.

Yıllar sonra benzeştiler Mercedes’e binince

Zavallı alkışçılar üzüm üzüm üzülürken

                  Güneşe en son ne zaman baktınız?

Zekâ altına baktı küçülürken, nefsine mahkûm

Nefis kendini korudu yaşam şeklinde, edepsiz

Akıl edebinden sustu güya, aslında cesaretsiz

Hacivat Karagöz’de figüran bile yokken, sizsiz

                  Güneşe en son ne zaman baktınız?

Doğusu vardı batısı, denizi vardı, dağı tepesi

Kuzeyi vardı güneyi, çayı, zeytini, muzu, hurması

Ojeli parmaklar naz oldu, çatlar eller kavruldu

Emeğin terine tiksintide medeniyet oluşurken

                  Güneşe en son ne zaman baktınız?

Dünya insan içindi, sunulanın ödülüyken

İnsan, insan içindi fıtratı; hakkın hükmüyken

Can tek varlığımızdı fani dünyada

Kıyımına, aceleye zaman bile gülerken

                  Güneşe en son ne zaman baktınız?

İnsan olup, gecelerden sabaha uyanın artık

Yeşilin mavisine, beyazın moruna katılın ince ince

Meltemin poyrazında esin, ekvatordan kutba kadar

Yetmez mi artık çileniz yorulmadınız mı hiç?

                  Güneşe en son ne zaman baktınız?