Benim de sevdamın farkı yüreğimle Rabbimde gizli. 

Selamünaleyküm.

Sessiz ve bir o kadar içten ezgiler söylenirken geçtin içimden yine bu gece.

Duyuyor musun ney sesini,

seni çok içten andığım günlerde dinlerken?

….

Vazgeçmek kolay, kolay olmasına da, benimki vazgeçmekten öteye varmakta bir dua.

Benim içim öyleydi hep, Allah dostlarının aşkıyla bir yolda bu aşkları okumakla Allah’a yakın olmayı bilmekti.

Tam bu sırada,

derdim kamış gibi yüreğimin sesini yükseltmeye yeltendi sana. 

Allah’a yakarış oldu sesim, bir de sana.

Duysaydın bendeki senin sesini,

kapat derdin lambaları benim gibi. 

Bir de mum yak ışığım olsun sen gibi.

Sadece dinlerdin yüreğimin dualarımdaki senli atışını.

Kalbe bir sevda indirmişse Allah ve dualarına kabul etmişse sevdiğini, 

dinledikçe ney sesini, içim Rabbim’e seni anlattığım bir huzurla dolar.

Öyle yazarım, gözlerimden senli yaşlar süzülürken dinlerim ney sesini.

Sen de bu gece tanık oldun senli bir ney sesine.

Sevdamı yazarım ben elime kalemi her aldığımda ney sesinde.

Ney ağlar Allah’a aşk ile

ben de ağlarım Allah’ın kalbime verdiği ask ile.

Ben nasıl ulaşabilirim öyle bir hikmetle neyin sırrına? 

Sadece senin sesinde ağlarım Rabbime.

Kelimelerimin ağlamaklı oluşu, yüreğimin sesidir aslında.

Belki bir gün gelir de dinlersin yüreğimdeki senli ezgiyi sen de.

Ben bir neyzen değilim, neyden çıkan sesi sadece dinlerim.

Ne o sırları bilecek kadar yüceliğe erişebilirim,

ne de sırların sahibine öyle bir kul olmak yüceliğine, acizliğimle.

Yüreğimin sesiyle senin içimde büyüyen aşkına hitaben dualarımla Allah’a seslenirim.

Yıldızlar o kadar yakınlar ki bu gece yalnızlığıma.

Yabancı yerde değilim, gündüzü başka, gecesi başka kokan 

köyümdeki eve geldim.

Yanımda sen, pencerenin önünde tahta pekada yağmur seni dinletiyor bana.

İçimde sen, senin sesin, senin kokun bir başka geliyor.

Seni dualarla diliyorum, dağların, göğün ve yıldızların, bu dünyanın sahibi Rabbinden.

Gelemediğim sonsuz uzaklar dediğim bir yere dualarımı gönderdim.

Sahi, duyuyor musun?

Ben bin dervişe gitsem duam kabul olsun diye,

bin kapıya gidip deli gibi dolaşsam, bin dua istesem,

duyar mısın sana sesimi,

sevdamın sesini?

Senelerdir sana yazdıklarımı bir gün okusan, 

benim sana sevdamı duyar mıydın sahi?

Hep yazdım sana söyleyemediğim günlerde göndermeyi bile hayal edemeden.

Candan cana giden bir yol var bildiğim dostlarına ait Rabbimin. Kelamında okuduğum, 

bana kapattığın, ulaşamadığım diyarların ardında kaldın.

Can ALLAH, canıma can katan ALLAH.

Bugün, güvercinler gelip cama kondu, sen de seversin güvercinleri,

Hepsine seninde sevdiğin güvercinleri düşünerek ekmek verdik amcamla. 

Gözlerim doldu da içimden bir parça kopardım ekmek gibi.

Senin yanına gelseler de sevdiğimi söyleseler dedim,

ulaşamadığım diyarların ardına.

Herkesten, her şeyden, bu dünyadaki kötülerden uzaklarda kalsaydım.

Sen yoksan yanımda, güvercinlere anlattım bugün ben de seni, sarayda olsam ne fayda.

Sen varsan gökyüzünde binlerce güvercinin uçtuğu gibi her yer cennet bana.

Dünya malında değil, dizinin dibinde dünyayı görmeden senin varlığınla dualarımla bir ömürdü geçirmek istediğim.

Hiç geri dönmesem dediğim köyüme seni anlatıyorum.

Gündüz güvercinlere, geceleri yağmur yağan gökyüzüne…