Gece ufka

Simsiyah bir giyotin gibi

Hışımla indi

Deniz, gök ve yıldızlar

Karanlık bir aynanın içinde kayboldular

Sessiz bir rüzgar esti boşluktan

Rıhtımda insanlar toplandı

                      Yavaş, yavaş

Gözleri uzaklarda

Ufuktan gelecek beyaz yelkenliyi

Beklemeye başladılar

                      Hiç konuşmadan

Çocuklar oynuyordu etrafta

Kahkahaları ateş böcekleri gibi

                      Karanlıkta

Beyaz yelkenliyi bekledi insanlar

                      Geceler boyunca

Çok geceler geçti sabah olmadan

                      Beklediler beklediler…

Ve bir gün şafak söktü

Güneşin ilk ışıkları yüzlerine vurduğunda

Beyaz yelkenlinin

Güvertesinde olduklarını fark ettiler

Çocuklar oynuyordu etrafta

Kahkahaları kelebek gibi

                        Aydınlıkta