Canım Serra ‘mı gittiği yerde bekliyorum….

Bu şiir senin için…

Ben durdum, durduğum yerde…

Kaçışım elimden tuttu senin, gittiğin yerde…

Dolunay bensizdi, sadece gölgemde…

Evsizdim, çatımdı salkım söğüt ağacı…

Rüzgarım ıslık çaldı sanki,

Gizli gizli gel diye….

Gönlüm sarhoştu, beynim avare ama ben gerçektim…

Ruhum kızgındı, nefsim kararsız, yollar belirsiz !

Ne gel dedi birisi, ne geldim birisine

Kalabalık sessizdi, sessizler şarkı söylerken

Notalar benimdi, çellomun tellerinde…

Virgüller coşkuluydu, hikayeler bölüm bölüm

Cümleler anlamsızdı, ünlemler gözyaşında…

Ne üç noktalıydı sevgim, ne üç noktalıydı ihanet

Geçmişin tek noktasında, geleceğim başladı.

Rodrigo çaldı ben ağladım, zaman dururken….

Tüneller açıldı önümde, ama ışıksız…

Köprüler vardı önümde karşı yakasız,

Gidişimin, kaçışında ; Küskündüm ben

Kaçışım bensizdi, özgürlüğe koşarken

Ararken kayboldum yalnızlığımda,

Benliğimin ‘ben’inde mahkumken ben….

Ayağımda prangalar, zaman uzun, yollar kısaydı…

Sessim rüzgar, ninnim ağıt, ellerim kelepçede…

Gölgem bile yokken güneşli bir tepede

Salkım söğüt özlemle bekledi beni…

Yalnızlığım küstü bıraktı beni….

Ne uzaklar vardı şimdi, ne de yakınlar….

Ben durduğum yerdeydim bensiz…

Ya bensizlikte, neredeydiniz siz ?…